De Rechtspraak wil verplicht digitaal procederen in civiele zaken invoeren op 1 april 2018. 

Verplicht digitaal procederen, ook bekend als het project KEI, werd voor civiele zaken vanaf 25.000 euro op 1 september ingevoerd in de arrondissementen Midden-Nederland en Gelderland. Er zijn nu 400 zaken aangebracht, gelijk verdeeld over de twee rechtbanken. De meeste zaken (370) werden ingediend via het portal mijnrechtspraak.nl. De overige dertig liepen via het Aansluitpunt, waarmee advocatenkantoren op een meer geavanceerde manier kunnen communiceren met de Rechtspraak.

Opleidingsniveau

Strafmaat

Vooruitgang

De Rechtbank Midden-Nederland heeft in een uitspraak besloten dat SMS’jes en WhatsApp-berichten op zakelijke telefoons opvraagbaar zijn met een WOB-verzoek. Het Rijk gaf eerder aan dat elektronisch berichtenverkeer niet onder de WOB valt, maar dat blijkt dus niet zo te zijn.

De Hoge Raad heeft op 1 december 2017 bepaald dat de elektronische uitwisseling van patiëntengegevens in de zorg, de zogeheten zorginfrastructuur, aanvaardbaar is. Hiermee bevestigt de Hoge Raad het eerder gegeven oordeel van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden. 

De zogeheten zorginfrastructuur is een systeem waarmee een waarnemer van een huisarts inzage kan krijgen in bepaalde gegevens die de huisarts over die patiënt heeft vastgelegd. Zo kunnen sommige andere zorgverleners gegevens over intoleranties, contra-indicaties en allergieën in het huisartsendossier van de patiënt inzien. De zorginfrastructuur is de ‘doorstart’ van het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD), nadat de Eerste Kamer de voorgestelde wettelijke grondslag voor het EPD in 2011 had verworpen. Het gebruik van de zorginfrastructuur is alleen mogelijk als de patiënt daarvoor vooraf toestemming geeft. De patiënt kan daarbij bepaalde gegevens afschermen.

Rechtmatigheid van uitwisseling van patiëntengegevens

De Vereniging van Praktijkhoudende Huisartsen (VPH) stelt, samen met enkele huisartsen en een patiënt, dat de zorginfrastructuur onrechtmatig is. Ze voert daartoe aan dat de zorginfrastructuur in strijd is met het recht op privacy van patiënten, de Wet bescherming persoonsgegevens en het medisch beroepsgeheim van de huisartsen, omdat volgens hen te veel gegevens worden gedeeld.

De rechtbank en het hof hebben de vereniging in het ongelijk gesteld. Volgens het hof is de uitwisseling van gegevens in de zorginfrastructuur aanvaardbaar omdat de patiënt daarvoor uit vrije wil toestemming geeft. Die toestemming moet gebaseerd zijn op voldoende informatie over de vraag welke gegevens in welke situatie voor welke zorgverlener toegankelijk zijn. Bovendien kan de patiënt ervoor kiezen bepaalde gegevens van de uitwisseling uit te sluiten. Dat patiënten en huisartsen in feite gedwongen zijn aan de zorginfrastructuur mee te doen, is niet gebleken.

Oordeel van de Hoge Raad

De Hoge Raad heeft in cassatie de bezwaren van de vereniging tegen de uitspraak van het hof verworpen. Volgens de Hoge Raad had het gerechtshof het niet onjuist en heeft het zijn oordeel voldoende begrijpelijk gemaakt. De Hoge Raad vindt belangrijk dat het hof heeft onderkend dat de zorginfrastructuur in de toekomst zo zal moeten worden ingericht dat meer onderscheid tussen (soorten) gegevens en (categorieën) zorgaanbieders kan worden gemaakt. Dit met het oog op de strenger wordende normen over privacybescherming. Toestemming voor gegevensuitwisseling kan dan ook worden beperkt tot spoedeisende gevallen.

In dit artikel een duidelijke en bondige uitleg over de ‘ins en outs’ van een loonbeslag. Wat een loonbeslag is, wat de werkgever moet doen en wat de werkgever kan doen, leest u hieronder.

Wat houdt een loonbeslag in?

Een loonbeslag kan worden gelegd door de gerechtsdeurwaarder als een werknemer zijn privérekeningen niet betaalt. Voor een loonbeslag is een rechterlijk vonnis of dwangbevel nodig. Dit vonnis of dwangbevel wordt vaak gegeven nadat vele aanmaningen aan de werknemer onbeantwoord zijn gebleven.

Verplichte medewerking

Als werkgever ben je verplicht om mee te werken aan een loonbeslag. Administratieve kosten van een loonbeslag zijn voor rekening van werkgever en kunnen niet op werknemer worden verhaald. Een loonbeslag gaat niet alleen over loon, zoals de naam doet vermoeden, maar ook over bonussen, vakantiegelden en een eventuele eindejaarsuitkering.

De werkgever is verplicht een verklaring in te vullen, waarin alle benodigde financiële gegevens worden vermeld. Deze verklaring moet binnen vier weken na de beslaglegging ingevuld en verstuurd zijn. Na ontvangst van deze verklaring zal de gerechtsdeurwaarder overgaan tot betekening van het beslagexploot, waarmee het loonbeslag wordt vastgesteld. Na deze betekening moet de werkgever enkel nog de zogenaamde beslagvrije voet overmaken naar de werknemer: dit is het gedeelte van het loon dat is bedoeld voor de basisbehoeften van de werknemer. Deze beslagvrije voet kan worden berekend door deze rekentool in te vullen.

Tips voor de werkgever om hoge kosten te voorkomen

De werkgever moet een deel van het salaris van de werknemer inhouden en overmaken naar de gerechtsdeurwaarder. De werkgever mag dus niet het gehele loon meer uitbetalen aan de werknemer! Licht de salarisadministratie dus in! Hiermee wordt voorkomen dat de schuldeiser het door de werkgever teveel uitbetaalde loon aan de werknemer op de werkgever kan verhalen.

Ook al is het niet de primaire verantwoordelijkheid van werkgevers om financiële problemen op te lossen, heeft de werkgever toch een zekere zorgplicht. Om te voorkomen dat werknemers überhaupt (verder) in geldproblemen komen, kan het lonen om ze als werkgever te helpen door ze te voorzien van informatie. Denk hierbij aan een gesprek met een financieel adviseur. Bovendien kan betrokkenheid als werkgever al een grote rol spelen bij de werknemer. Ga samen om tafel zitten om tot een oplossing te komen om de geldzorgen te verminderen. Maak daarom allereerst schuldenproblematiek bespreekbaar op de zaak! Signalen van schuldproblematiek zijn onder meer: het regelmatig ziek melden, het verzoek om extra uren en het vragen om een lening of voorschot.

Mocht je er als werkgever niet uitkomen met de werknemer, probeer dan om hulp te vinden voor de werknemer. Dit kan door de werknemer door te verwijzen naar instanties zoals Bureau Schuldhulpverlening, de Kredietbank of door een budgetcoach in te schakelen.

VVD-Minister Sander Dekker van Rechtsbescherming trekt geen extra geld uit voor gefinancierde rechtsbijstand. In plaats daarvan doet hij een oproep aan alle betrokken organisaties om het stelsel te verbeteren, binnen de bestaande financiële kaders.

In zijn brief schrijft Dekker dat hij in overleg met alle betrokkenen in het komende halfjaar tot bruikbare voorstellen wil komen om het stelsel van gefinancierde rechtsbijstand te herzien. Binnen de kaders van het regeerakkoord moet worden bewerkstelligd dat de rechtzoekende een snelle, laagdrempelige en adequate oplossing van zijn juridische probleem krijgt en de rechtsbijstandsverlener een adequate vergoeding ontvangt, zo schrijft de minister.

Commissie Van der Meer

Dekker reageert met de brief op een onlangs verschenen rapport van de Commissie-Van der Meer. Deze commissie oordeelde namelijk dat het stelsel op de schop moet. In veel gevallen komt de huidige puntentoekenning niet overeen met werkelijk gemaakte uren. Dekker gaat niet in op de vraag van de commissie om het gat te dichten door jaarlijks € 127 miljoen te investeren. Hij stelt namelijk dat de benodigde aanpassingen binnen de huidige budgettaire kaders moeten worden doorgevoerd.

Reacties op brief Dekker

Hein Vogel, voorzitter van de VSAN (Vereniging Sociale Advocatuur Nederland) reageert op de brief van Dekker door te stellen dat hij niet verrast, maar wel bijzonder teleurgesteld is. Deken van de Nederlandse Orde van Advocaten, Bart van Tongeren, verwijt Dekker dat hij adequate rechtsbijstand niet serieus neemt.

Volledig artikel / rapport lezen?

Klik hier om het volledige artikel te lezen op www.advocatenblad.nl.
Klik hier voor het rapport van Commissie-Van der Meer.

Partners en bestuurders van verschillende grote en middelgrote advocatenkantoren pleiten hebben in een artikel in het Financieele Dagblad voorgesteld dat ook niet-juristen advocaat moeten kunnen worden. Volgens de ondervraagde advocaten worden juridische vraagstukken steeds complexer. Zij vinden dat oplossingen meer dan alleen juridische kennis als grondslag vergen.

Volledige rechtenstudie

Advocaten hebben nu nog te maken met de wettelijke eis dat ze een volledige rechtenstudie moeten hebben afgerond. Bestuurders van onder meer Allen & Overy, Dirkzwager en NautaDutilh willen het verplichte ‘civiel effect’ schrappen. Niet-juristen moeten volgens deze advocaten wel voldoende juridische basiskennis hebben.

Kritische noot

Decaan Ton Hol van de juridische faculteit van de Universiteit Utrecht en bovendien voorzitter van de Raad van Decanen Rechtsgeleerdheid, is kritisch over het voorstel. Hij voert aan dat er miljoenen zijn geïnvesteerd in de aanpassing van het curriculum van de opleidingen Rechtsgeleerdheid. Ook Johan Koggink (Van Benthem & Keulen) zet vraagtekens bij het voorstel: “Huidige advocaten in spe leren dwarsverbanden te zien tussen verschillende juridische disciplines, casuïstiek op lossen en juridisch verfijnd te denken. Dat is niet voor niets.”

Toelatingsexamen

Advocatenkantoren, de Raad voor de rechtspraak, de Nederlandse Orde van Advocaten (NOvA) en de universiteiten voeren al jarenlang een debat over het civiel effect. De NOvA denkt, in navolging van de VS, over de invoering van een toelatingsexamen voor advocaten.

Het wetsvoorstel ‘Scheiden zonder rechter’ is ingetrokken. Dit heeft het nieuwe kabinet bekendgemaakt. Het wetsvoorstel zou ervoor zorgen dat echtparen via de ambtenaar van de burgerlijke stand kunnen scheiden. Dat gold alleen in het geval dat echtparen het onderling eens zouden zijn en geen minderjarige kinderen zouden hebben.

Nadelen

Eerder had de notariële beroepsorganisatie KNB al gewezen op de nadelen van het voorstel. Zo stelde de KNB dat de bescherming die voorheen door een notaris of advocaat werd geboden, vervangen zou worden door voorlichtingsmateriaal dat door de overheid beschikbaar wordt gesteld. De KNB stelde dat folders en websites ongelezen kunnen blijven en mede daarom het persoonlijk gesprek met een deskundig juridisch adviseur nooit kunnen vervangen.

De Centrale Raad van Beroep heeft in een uitspraak van 22 november 2017 geoordeeld dat niet-genoten vakantie-uren bij ontslag moeten worden vergoed naar 100% van het loon. Dit geldt ook als de werknemer ziek is en hij daarom slechts 70% van zijn loon ontving. Ook een WAO-uitkering mag niet op de vergoeding van vakantie-uren bij ontslag in mindering worden gebracht.

De uitspraak ziet op een werknemer met een gedeeltelijke WAO-uitkering. Na ziekmelding bij de werkgever hoefde de werkgever vanaf het tweede ziektejaar nog maar 70% van het loon te betalen. De WAO-uitkering mocht op het loon in mindering worden gebracht. In dat tweede ziektejaar is de werkgever failliet verklaard en verloor de werknemer dus zijn baan. Het Uwv heeft nog openstaande betalingsverplichtingen van de werkgever overgenomen. Het Uwv heeft ook de niet-opgenomen vakantie-uren vergoed naar 70% van het loon en heeft de WAO-uitkering ook op deze uren in mindering gebracht. De werknemer vond dit niet juist.

Beslissing van de CRvB

De Centrale Raad van Beroep is dat met de werknemer eens. De Raad concludeert dat de werkgever bij het einde van het dienstverband op grond van Europese regels gehouden zou zijn geweest om 100% van het loon te betalen over de niet opgenomen vakantie-uren, ook al was de werknemer ziek. Daarom was het Uwv daar na een faillissement ook toe verplicht. Ook de WAO-uitkering mocht niet worden gekort op de door het Uwv te vergoeden vakantie-uren.

Is het laatste woord in deze zaak gezegd?

Het oordeel van de Centrale Raad van Beroep is in deze zaak een eindoordeel. Partijen kunnen tegen deze uitspraak dan ook geen hoger beroep instellen. De Centrale Raad van Beroep is de hoogste rechter op het gebied van het sociale bestuursrecht, het ambtenarenrecht en delen van het pensioenrecht.

Volledige uitspraak lezen?

Klik dan hier.